Bloedarmoede test

Het zit eigenlijk al in de naam. Bloedarmoede is een tekort aan rode bloedcellen en dit kan onderzocht worden door middel van bloedonderzoek. Het is niet altijd even gemakkelijk om de symptomen te herkennen die bij bloedarmoede horen, omdat het tevens symptomen zijn die bij heel veel verschillende ziektebeelden passen. Om zeker te weten of je klachten worden veroorzaakt door bloedarmoede is het uitvoeren van dit bloedonderzoek van belang.

Bloedbeeld
Het complete bloedonderzoek wordt gebruikt als een algemene test voor het opsporen van verschillende aandoeningen. Elke type bloedcel heeft een eigen rol en functie en afwijkingen (in aantal, vorm of grootte) zijn een indicatie voor een groot aantal ziekten. Eigenlijk is het complete bloedonderzoek een samengestelde test waarbij verschillende onderdelen van het bloed worden onderzocht en gemeten:
Witte bloedcellen (leukocyten) die het lichaam beschermen tegen infecties. In het onderzoek wordt aantal en soorten witte bloedcellen gemeten. Er zijn vijf verschillende soorten (neutrofielen, lymfocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen), die elk een eigen functie hebben.
Rode bloedcellen (erytrocyten) bevatten het zuurstoftransporterende eiwit hemoglobine. Als er onvoldoende rode bloedcellen aanwezig zijn, kan dat wijzen op bloedarmoede. Als er teveel zijn, is er sprake van polycytemie. Dat komt echter maar zelden voor. Normaal hebben rode bloedcellen bijna allemaal dezelfde grootte en vorm, afwijkingen kunnen worden veroorzaakt door bijvoorbeeld een gebrek aan vitamine-B12, foliumzuur of ijzer. Ook de hoeveelheid hemoglobine wordt bepaald en aan de hand daarvan kan worden beoordeeld of er voldoende zuurstof door het lichaam wordt verspreid. De hematocriet meting geeft informatie over het volume dat de rode bloedcellen innemen in het bloed. In het onderzoek wordt een aantal specifieke parameters voor de rode bloedcellen gemeten:

MCV (Mean Corpuscular Volume) is de Engelse term voor de gemiddelde grootte van rode bloedcellen. Een te hoge MCV-waarde komt voor bij bloedarmoede ten gevolge van een vitamine-B12 gebrek. Een te lage MCV-waarde komt voor bij bloedarmoede ten gevolge van een ijzergebrek.
MCH (Mean Corpuscular Hemoglobin) is de Engelse term voor de berekening van de hoeveelheid zuurstof vervoerend hemoglobine in de rode bloedcellen.
MCHC (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration) is de Engelse term voor de berekening van de hemoglobine concentratie in rode bloedcellen.
RDW (Relative Distribution Width) is de Engelse term voor de berekening van de variatie in de grootte van de rode bloedcellen. Bij sommige soorten bloedarmoede bestaat er een grote variatie in de afmetingen van rode bloedcellen. Dan is de RDW toegenomen.
Bloedplaatjes (trombocyten) spelen een belangrijke rol bij bloedstolling. In het onderzoek wordt het exacte aantal bloedplaatjes gemeten. Bij een te groot aantal bloedplaatjes neemt de kans op bloedstolsels toe en bij een te laag aantal treden gemakkelijk bloedingen op (blauwe plekken).

IJzer en ijzerverzadiging
IJzer is een belangrijk element, onder andere voor de aanmaak van het hemoglobine. Hemoglobine is een eiwit waarmee rode bloedcellen zuurstof kunnen binden en transporteren. IJzer is ook nodig voor de werking van een aantal enzymen.
IJzer wordt opgenomen in de darm en direct gebonden aan het transporteiwit transferrine.  Het grootste deel van het lichaamsijzer zit in hemoglobine in de rode bloedcellen. Het lichaam bewaart een ijzervoorraad in de cellen van de lever. Daar wordt het veilig opgeslagen in een eiwit genaamd ferritine.
Uit de gemeten hoeveelheid ijzer in serum en de transferrine concentratie wordt berekend voor hoeveel procent het transferrine met ijzer verzadigd is. Dit noemen we de transferrineverzadiging. Gewoonlijk ligt deze tussen de 20% en 45%. Aan de hand van de transferrineverzadiging kan worden vastgesteld of er sprake is van ijzertekort (door b.v. chronisch bloedverlies, slechte voeding of darmwerking) of dat er sprake is van ijzerstapeling (hemochromatose), een aandoening waarbij teveel ijzer in het lichaam wordt opgeslagen.

Ferritine
Het transporteiwit van ijzer is ferritine, het is daarmee een indirecte maat voor de hoeveelheid opgeslagen ijzer in het lichaam.

Methylmalonzuur
Methylmalonzuur ontstaat bij het verbruik van aminozuren en wordt door het lichaam afgebroken. Hiervoor is vitamine B12 nodig. Bij te weing actief beschikbaar vitamine B12 hoopt het methylmalonzuur op waardoor er verhoogde waardes in het bloed ontstaan. Ook kan een verhoogde hoeveelheid methylmalonzuur in het bloed het gevolg zijn van nierziekten waarbij methylmalonzuur niet of te weinig wordt uitgescheiden. In dit geval passen de verhoogde methylmalonzuurwaardes niet bij een vitamine B12-tekort, maar zijn ze het gevolg van een verslechterde uitscheiding via de urine. Voor een goede interpretatie van de uitslag is het dus belangrijk om ook het functioneren van de nieren te onderzoeken.

Kreatinine
Kreatinine is een afbraakproduct van de spieren dat in het bloed terechtkomt en uitgefilterd wordt door de nieren. Het kan licht verhoogd raken wanneer iemand intensief sport en daardoor veel spiermassa heeft. In andere gevallen is het doorgaans een aanwijzing voor beschadiging van de nieren en is het van belang om dit uit te sluiten.

eGFR
Het eGFR is een geschatte maat van de nierfunctie van het lichaam, gebaseerd op het gemeten kreatininegehalte en je leeftijd.

Vitamine B12
Cobalamine (vitamine B12) is van belang voor de aanmaak van rode bloedcellen. Wanneer er te weinig vitamine B12 in het lichaam aanwezig is, kan dit leiden tot een tekort aan rode bloedcellen. Als compensatie gaat het lichaam dan de rode bloedcellen groter maken, hierdoor is het MCV verhoogd. Het lichaam is in staat om vitamine B12 goed op te slaan en heeft dus een tijdelijke voorraad. Wanneer dit echter is uitgeput kunnen er problemen ontstaan.

Vitamine B11 (Foliumzuur)
Vooral bij de aanmaak van rode bloedcellen is voldoende vitamine B12 en foliumzuur noodzakelijk. Daarnaast is vitamine B12 van belang bij het in goede conditie houden van het zenuwstelsel. Foliumzuur speelt een grote rol bij de celdeling en is dan ook van groot belang tijdens de zwangerschap in verband met het groeien van de foetus.
Een tekort aan vitamine B12 en foliumzuur kan bloedarmoede veroorzaken. Tekort aan vitamine B12 kan schade veroorzaken aan het zenuwstelsel. Een tekort aan foliumzuur tijdens de zwangerschap kan leiden tot de geboorte van een kindje met een open ruggetje (spina bifida).

CRP
De test meet de hoeveelheid C-reactief proteïne (CRP) in bloed. CRP is een eiwit dat gemaakt wordt in de lever. De lever brengt dit eiwit in de bloedstroom. Na het ontstaan van een ontsteking neemt de hoeveelheid CRP in het bloed binnen 6-8 uur uren flink toe. Daardoor is de bepaling van CRP waardevol bij het vaststellen van ontstekingen of om het effect van een medische behandeling (bijvoorbeeld ontstekingsremmer) te volgen. 

Bezinking
De bezinkingsnelheid (BSE) test meet de snelheid waarmee rode bloedcellen naar beneden zakken in een bloedbuis. BSE geeft informatie over de aanwezigheid en activiteit van een ontsteking of infectie in het lichaam. Wanneer een buis bloed overeind gehouden wordt, is te zien dat de rode cellen langzaam naar beneden zakken. Het is gebleken dat bij mensen met een ontsteking de rode bloedcellen sneller zakken dan bij gezonde mensen. Dit wordt veroorzaakt door een veranderde samenstelling van de eiwitten in het bloed als gevolg van de ontsteking.

Reticulocyten
Reticulocyten zijn jonge, nog onrijpe, rode bloedcellen. Een normale rode bloedcel leeft 120 dagen, daarna vindt afbraak plaats in onder andere de milt. Om het aantal rode bloedcellen in bloed op peil te houden is het dus nodig om dagelijks nieuwe rode bloedcellen aan te maken.
De aanmaak van deze nieuwe cellen, de reticulocyten, gebeurt in het beenmerg. Als de afbraak van rode bloedcellen verhoogd is of als de aanmaak van reticulocyten onvoldoende is, zal er een bloedarmoede (tekort aan rode bloedcellen) ontstaan.
Een langdurige of plotselinge bloeding of hemolyse (het kapot gaan van rode bloedcellen door een ziekte of medicijnen) kan versnelde afbraak van rode bloedcellen veroorzaken. Het lichaam zal dit verlies compenseren door meer rode bloedcellen aan te maken. Die verhoogde aanmaak is te zien aan de hand van een verhoogd aantal reticulocyten in bloed.

Transferrine
De test bepaalt de maximale hoeveelheid ijzer die kan worden gebonden aan het ijzertransporteiwit, tranferrine. IJzer komt niet in vrije vorm voor in het bloed, maar is gebonden aan transferrine. Op die manier wordt ijzer getransporteerd door het lichaam. De totale ijzerbindingscapaciteit (TIJBC) is een maat voor het totale aantal ijzerbindingsplaatsen in transferrine. 

LDH
De test meet de hoeveelheid lactaat dehydrogenase (LDH) in het bloed. LDH is een enzym dat in de meeste weefsels in het lichaam voorkomt en nodig is voor de omzetting van lactaat. Het is vooral aanwezig in de weefselcellen en normaal is de hoeveelheid in het bloed laag.
Bij beschadiging van een weefsel of orgaan komt LDH vanuit de weefselcellen in het bloed terecht en kan er een verhoogd LDH gemeten worden. LDH kan daarom gebruikt worden om te onderzoeken of weefsel en de cellen van het weefsel beschadigd zijn. 

Bestel een onderzoek en maak een afspraak:
Heb je het onderzoek gevonden waar je naar op zoek bent? Dan kun je gemakkelijk je onderzoek bestellen en via de check-out afrekenen. Je kunt meerdere onderzoeken tegelijk uit laten voeren, mocht je dit willen. Heb je toch een vraag over je onderzoek? Dan kun je contact opnemen met onze klantenservice. 
Direct na het winkelmandje met je bestelling maak je een afspraak op één van onze locaties. Daar zijn we uniek in. We hebben locaties verspreid door heel Nederland en regelmatig komen er nieuwe locaties bij. Bijvoorbeeld als shop-in-shop in een apotheek. Met behulp van je postcode vind je een locatie in de buurt, vervolgens kies je een datum en tijdstip. Het kán zijn dat je nuchter moet zijn (met andere woorden, niet ontbijten 's ochtends) of voor 10:00 uur in de ochtend al bloed af moet laten nemen. Deze informatie vind je bij het onderzoek zelf, maar ook bij onze veelgestelde vragen.

Laat je onderzoeken:
Bezoek de locatie op de geplande datum en tijd en zorg ervoor dat je de bevestigingsmail met barcode bij de hand hebt. Dit mag ook een uitgeprinte versie zijn. Je krijgt van tevoren informatie over het onderzoek, want misschien moet je nuchter zijn of voor een bepaald tijdstip arriveren. Heb je een bloedonderzoek besteld? Let er dan op dat je bovenkleding aan hebt met korte mouwen of mouwen die gemakkelijk op te stropen zijn tot boven je oksel. Het onderzoek neemt niet veel tijd in beslag. Heb je prikangst? Geen zorgen, laat dit weten als je op de locatie bent. Onze afnamemedewerkers hebben veel ervaring en nemen de tijd om ervoor te zorgen dat alles zo prettig mogelijk verloopt. 

Ontvang je resultaten online:
De meeste uitslagen zul je al binnen 24 - 48 uur ontvangen, maar dit is wel afhankelijk van welk onderzoeksprogramma je hebt gekozen. Deze vind je in ons Uitslagen Portaal. In je bevestigingsmail heb je al een uitnodiging ontvangen hiervoor. En je krijg een seintje, wanneer je eerste resultaten binnen zijn. In het Uitslagen Portaal zie je op overzichtelijke wijze de uitslagen van de bepalingen die onderdeel zijn van je gekozen onderzoeksprogramma's. Je ziet de gemeten waarde, de refentiewaarden én eventuele opmerkingen van een medisch specialist. Zie je nog niet alle resultaten? Dat kan. Sommige bepalingen nemen meer tijd in beslag om te analyseren in ons laboratorium. Je krijgt vanzelf bericht wanneer deze ook beschikbaar zijn.
Vanaf juni 2022 hebben we in het Uitslagen Portaal een trendanalyse beschikbaar. Wanneer je dezelfde bepalingen regelmatig laat onderzoeken, kun je het verloop van je gezondheid monitoren. Dat geeft je enorm veel inzicht, zo kun je gericht aan het werk.

Inzicht in je gezondheid:
Zo heb je in een paar eenvoudige stappen inzicht in je gezondheid. Met je resultaten altijd binnen handbereik kun je gericht aan het werk met je gezondheid. Vaak is alles gewoon helemaal goed, die bevestiging is fijn. Dat geeft je zekerheid. Soms is er een afwijking en zorgen onze medisch specialisten voor een uitgebreide toelichting. Indien nodig kun je daarmee naar je huisarts of een specialist, om verdere stappen te bespreken.